De neuroloog is een medisch specialist die zich richt op aandoeningen van de hersenen, zenuwen, het ruggenmerg en de spieren van het menselijk lichaam. Mensen raadplegen een neuroloog vaak wanneer ze klachten ervaren zoals hoofdpijn, verlies van kracht in een ledemaat, dubbel zien of problemen met het lopen. Naast het diagnosticeren van deze symptomen behandelt een neuroloog diverse aandoeningen, waaronder migraine, epilepsie, de ziekte van Parkinson en het carpaal tunnelsyndroom.
Wat doet de neuroloog?
Eerst luisteren
In eerste instantie neemt de neuroloog de tijd om naar je persoonlijke ervaringen te luisteren. Vervolgens stelt hij aanvullende vragen om een vollediger beeld te krijgen. Dit proces is uiterst cruciaal, aangezien je verhaal essentieel kan zijn voor het identificeren van mogelijke oorzaken. Op basis van deze informatie kan de neuroloog beoordelen of aanvullend onderzoek noodzakelijk is om een nauwkeurige diagnose te stellen.
Fysiek onderzoek
Door middel van fysiek onderzoek kan de neuroloog diverse functies van de hersenen en zenuwen evalueren. Tijdens het uitvoeren van het lichamelijk onderzoek maakt de neuroloog mogelijk gebruik van hulpinstrumenten, zoals een stemvork of reflexhamer. Indien nodig volgt er aanvullend onderzoek. Een spierzenuwonderzoek (EMG) met behulp van elektronische apparatuur kan bijvoorbeeld een zenuw- of spieraandoening aan het licht brengen. Een EEG (hersenfilmpje) kan epilepsie detecteren, terwijl een ruggenprik kan helpen bij het vaststellen van een zenuw- of hersenvliesontsteking.
Bovendien kan een scan (MRI of CT) worden uitgevoerd om te onderzoeken of er bijvoorbeeld sprake is van een rughernia of een hersentumor. Neurologische aandoeningen vormen een breed spectrum met diverse oorzaken. Verscheidene factoren kunnen hieraan ten grondslag liggen.
Chemotherapie: Het gebruik van Vincristine kan leiden tot beschadiging van de kleine zenuwen, wat zich kan uiten in tintelingen en pijn in de handen of voeten, en soms zelfs spierzwakte.
Radiotherapie: Bestraling van de hersenen kan variërende mate van weefselschade veroorzaken. De ernst hiervan hangt af van de dosis en de leeftijd tijdens de behandeling. Het kan resulteren in verminderde cognitieve ontwikkeling en bestraling op de hypofyse kan verstoring van hormoonassen veroorzaken, wat de kans op een herseninfarct lijkt te vergroten.
Operatie: Een hersenoperatie kan ook gevolgen hebben voor de hypofyse en de oogzenuw, afhankelijk van de specifieke locatie van de ingreep.
Het behandelen
Voortdurend worden er nieuwe onderzoeken en behandelingen ontwikkeld, waardoor de rol van de neuroloog in de moderne tijd aanzienlijk uitgebreider is dan in het verleden. Hierdoor is de neuroloog tegenwoordig in staat om aanzienlijk meer te betekenen voor patiënten dan voorheen.
Collaboratie
Af en toe slaat de neuroloog de handen ineen met andere medische professionals. Indien een chirurgische ingreep noodzakelijk is, komt de neurochirurg of orthopedisch chirurg in beeld. Bij tal van neurologische aandoeningen speelt voorlichting en begeleiding een cruciale rol. Om die reden werkt de neuroloog frequent samen met fysiotherapeuten, ergotherapeuten, revalidatieartsen, logopedisten en verpleegkundigen.
Oorzaken neurologische aandoeningen
Neurologische aandoeningen vormen een breed spectrum met diverse oorzaken. Verscheidene factoren kunnen hieraan ten grondslag liggen.
Chemotherapie: Het gebruik van Vincristine kan leiden tot beschadiging van de kleine zenuwen, wat zich kan uiten in tintelingen en pijn in de handen of voeten, en soms zelfs spierzwakte.
Radiotherapie: Bestraling van de hersenen kan variërende mate van weefselschade veroorzaken. De ernst hiervan hangt af van de dosis en de leeftijd tijdens de behandeling. Het kan resulteren in verminderde cognitieve ontwikkeling en bestraling op de hypofyse kan verstoring van hormoonassen veroorzaken, wat de kans op een herseninfarct lijkt te vergroten.
Operatie: Een hersenoperatie kan ook gevolgen hebben voor de hypofyse en de oogzenuw, afhankelijk van de specifieke locatie van de ingreep.
Wat gebeurt er wanneer er sprake is van neurologische problemen?
Bij neurologische aandoeningen kunnen diverse symptomen optreden, waaronder overmatige vermoeidheid, epilepsie, cognitieve achteruitgang, duizeligheid, afwijkingen in oogbewegingen, problemen met slikken, spierstijfheid of zwakte, verstoringen in het gevoel, en het ervaren van tintelingen.
Hoelang duurt de behandeling?
Een enkel bezoek aan de neuroloog volstaat vaak. De neuroloog voorziet de huisarts van advies, waarna de huisarts de behandeling overneemt. In geval van bepaalde neurologische aandoeningen keren patiënten regelmatig terug voor follow-up en controle. Na het stellen van de diagnose vervult de neuroloog voornamelijk een ondersteunende rol tegenover andere zorgverleners. Dit geldt zowel voor de neuroloog in het onderzoekscentrum als voor degene die de verwijzing heeft uitgevoerd.
Patiënten kunnen de behoefte hebben aan regelmatige follow-up afspraken met de neuroloog, omdat ze op de hoogte willen blijven van nieuwe ontwikkelingen en eventuele nieuwe symptomen willen bespreken. Vaak komt het echter voor dat de patiënt afspraken heeft met de revalidatiearts voor controles, en dat de neuroloog alleen wordt geraadpleegd indien nodig. Naast de revalidatiearts fungeert de neuroloog als aanspreekpunt voor vragen van huisartsen.